Nederland misbruikt op grote schaal kinderen

Nederland mishandelt en misbruikt via zijn rechters en Bureau Jeugdzorg al jarenlang sytematisch kinderen door humanere wetgeving te negeren en zijn eigen, inhumane wetten te blijven uitvoeren.

Mijn zoontje staat nu enkele jaren onder toezicht van een voogd en woont het grootste deel van het jaar bij zijn moeder. Ik heb daartegen, jaren geleden, geprotesteerd, maar de rechter luisterde niet en bracht hem onder bij zijn moeder, die hem prompt begon te verwaarlozen. Het criminele AMK kwam erbij, later jeugdzorg en een voogd.

Nu heb ik het een schending van de mensenrechten gevonden, dat de rechter besloot mijn zoontje niet half bij mij en half bij zijn moeder te laten verblijven, maar slechts ééns in de twee weken bij mij en dan nog wat halve vakanties. Volgens mij is daarmee mijn recht als vader geschonden, om mijn zoontje niet de helft van de tijd te mogen zien.

Ik wil, aangezien mijn rechten door een Nederlandse 'rechter' geschonden zijn, deze zaak het liefst bij het Europese hof aanhangig maken. Me dunkt dat iedere vader die zo benadeeld is het recht moet krijgen waarop hij recht heeft, en niet het verwaterde, onmenselijke recht in Nederland.

Ik ben ook van mening dat Bureau Jeugdzorg, door de beslissingen van deze inhumane rechters uit te voeren, zich een 'befehl ist befehl' houding heeft aangemeten, die niet ten goede van de kinderen komt. In feite zijn deze rechterlijke uitspraken vormen van kindermishandeling en door het meegaan van Jeugdzorg mishandelen zij kinderen.

(De berichtgeving van de laatste tijd in de pers laat ook zien dat Bureau Jeugdzorg behoorlijk nalatig kan zijn, en het bevreemdt mij dat niemand ingrijpt. Men laat het misbruik doorgaan en straft alleen de ouders, niet de mishandelende ambtenaren.)

Mij werd indertijd door de rechter gezegd dat mijn zoontje naar de school bij zijn moeder moest, omdat hij daar al twee jaar op zat en omdat een verhuizing zo stressvol zou zijn (oftewel het al jaren achterhaalde, 'zo zielig voor het kind' argument). Maar mijn zoon zat toen al enige maanden op een school bij mij in de buurt en woonde bij mij. Dat was zeker niet stressvol en zielig, om hem weer naar zijn moeder te laten verhuizen? Nu vind ik het hele argument onzinnig, maar het laat zien hoe hypocriet Nederlandse rechters redeneren.

Ik heb voorgaande aan het Advies- en klachtenbureau Jeugdzorg voorgelegd. Eens kijken wat zij zeggen.

Wordt vervolgd

Kerst zuigt

Weet je waaraan je kan zien dat het echt kerst is?

Ik ga het je laten zien: Je weet dat FOX, dat halfgare televisiekanaal waarop Boston Legal het enige is dat te verhapstukken is, een bepaald soort programmering heeft? Ja, die programmering. Eerst tig afleveringen van de Simpsons, gevolgd door voetbal, gevolgd door een B-serie met zombies, of een B-film. Wel, die omroep heeft een echte kerstavond. Daaraan zie je pas echt dat het kerstmis is. De programmering voor vanavond:
De Simpsons, voetbal, een B-film (die ze gisteren ook al lieten zien). Weet je wat er anders is? Nou? Raad maar... Lukt niet? Lijkt het precies hetzelfde als altijd? Het echte andere is dat ze het een kerstavond noemen! Zo kan je zien dat het kerst is.

Wat heerlijk om alleen te zijn met de kerst.

NIET!

Stomme vriendin die er zo nodig vandoor moest gaan zodat ik nu alleen ben. Werd ze gelukkig van, zei ze. Weet je wanneer een vrouw gelukkig is?

Weet je dat?

Nee?

'Als ze bonbons eet'.

Grappig, maar nee. Zal ik het verklappen? Een vrouw is pas gelukkig als ze weet dat een man ongelukkig is.

En daar zal ze alles aan doen: overspel, je uitlachen, over je roddelen, je negeren, voor werkelijk alles wat maar een pikkie heeft op haar rug gaan liggen met haar benen wijd.

Goed, dat laatste was een beetje grof. Maar het is wel waar, dus niet zeuren.

Om af te sluiten een heerlijk feitje, wat hierbij aansluit en wat je inzicht geeft als nooit tevoren.

Bij een experiment met betrekking tot opwinding, bleek dat mannen slechts opgewonden werden als ze zich er toe aangetrokken voelden Het geestelijke en lichamelijke werkten dus samen. Vrouwen daarentegen werden lichamelijk opgewonden van dingen waar ze zich geestelijk helemaal niet toe aangetrokken voelden (zo zeiden ze - vrouwen zijn nu eenmaal niet goed te vertrouwen). Zo werden ze opgewonden van het zien van parende mannen met vrouwen, vrouwen met vrouwen, zelfs van apen die het met elkaar deden.

Het klotejaar 2013 in vogelvlucht

Wat een gemopper van bijstandstrekkers. Moeten ze een beetje werken. Arbeit macht Frei staat in neonletters boven de HeilStaat Nederland. 

En een mooie vrijbrief voor alle agenten die nog willen moorden: Volgens een rechter ben je niet schuldig aan moord of doodslag als je iemand doodschiet. Dit in de zaak van de agent die de onbewapende 17-jarige Rishi op station Holland Spoor doodschoot terwijl de jongen wegrende. Er is volgens de rechter alleen bewezen dat de agent het slachtoffer opzettelijk zwaar letsel heeft toegebracht, maar de agent is niet strafbaar.

Ik zou alle agenten willen oproepen: KNALLEN MAAR! Want dat is het enige wat ze kunnen, blindelings om zich heen slaan als iemand hun sneue 'veiligheid' bedreigt. Maar wie beschermt ons tegen dit soort lieden? In ieder geval niet de rechtstaat, want die pleit keer op keer agenten die burgers om niets doden vrij.

Ja. Ja. 'Politicus van het Jaar'. Wie is het nou geworden? ...wat? Wie? Hitler toch niet? Stalin dan? Nee.... Eeeuh. Mussolini? Pol Pot? Rutte? Kim Jong-un? Khadhaffi? Saddam Houssein? Eeeeuh...
Rutte, de enige dictator die steeds maar weer zegt: 'Ik ben geen dictator.'

Een lichtpuntje:
Een echt mens is Paus geworden. Zit er daar ineens een bevlogen man in het Vaticaan. Zo eentje die de armen helpt, de zieken troost en de bisschoppen een schop onder de kont geeft. Ik heb het niet zo op met machtshebbers, maar deze voormalige uitsmijter mag zelfs op mijn bewondering rekenen. Macht corrumpeert, maar in zijn geval is hij de uitzondering die de regel bevestigd.

Nu nog dit soort oprechte mensen als staatshoofd, of bankdirecteur, of zorginstellingsdirecteur, of is dat teveel gevraagd?

De Nederlandse rechtsstaat is klote

De staat mag administratieve boetes aan mij opleggen, maar ook mij mijn bijstandsuitkering afnemen en - bij een nieuwe aanvraag - deze op geheel vage en door henzelf verzonnen gronden weigeren. Ik kon de laatste keer bij de aanvraag niet eens bezwaar maken, aangezien de aanvraag 'buiten behandeling' gesteld is en niet afgewezen.

De staat legt mij deze sanctie op als een manier om te besturen, niet als straf. Tenminste, ik heb tot dusver geen enkele ambtenaar bezwaar horen maken tegen deze onmenselijke oplegging door de gemeente. Zij zien werkelijk niet de mens achter hun beslissingen. Zij doen aan goed bestuur en daarvoor hoef je niet humaan te zijn.

Maar de werkelijkheid wil, dat ik zwaar gestraft ben door de gemeente. In feite met de dood, aangezien ik niet over enige vorm van inkomsten kan beschikken. Ik zit zonder geld. Kan geen huur, gas, water en elektra betalen. Zal t.z.t. uit mijn huis gezet worden. En dan? Zwerven is geen optie met mijn lichamelijke en geestelijke beperkingen. Er rest dan niets dan de dood. Waarmee ik stel, dat de gemeente mij doodt, door het mij onthouden van een bijstandsuitkering.***

De enige 'rechtsgang' die de burger heeft bij bestuursuitspraken is de gang van het bezwaar en beroep. Een rechter hoeft er in beginsel niet aan te pas te komen en bestuursorganen kunnen zelf allerlei regeltjes verzinnen (als ze daarvoor mandaat van de rijksoverheid hebben) of de bestaande regels naar eigen inzicht interpreteren. En voor dat laatste hoef je niet gestudeerd te hebben. Ik heb het meegemaakt dat een stijfkoppige ambtenaar van een gemeente, met ten hoogste mbo, mij en mijn advocaat de meest onzinnige verklaringen gaf voor een bepaalde beslissing die zij genomen had. En uiteindelijk restte ons dan niets als bezwaar. Alleen, de uitspraak daarvan zou zo lang duren, dat het geen zin had bezwaar te maken.

Zo word je tegengewerkt door jan en alleman binnen gemeenten, geheel op gevoel, emoties en dergelijke, maar hun onzinnige beslissingen, die staan vast.

Terugkomend op mijn onzinnige situatie. Wij kennen sinds de 18e eeuw een apart strafrecht en bestuursrecht. Dit heeft er voor gezorgd dat de gestoorde situatie is ontstaan waarin ik mij bevind. De gemeente Capelle heeft mij mijn uitkering afgepakt omdat ik niet aan de informatie- en meldingsplicht had voldaan. Dat vonden ze zo erg, dat ze dit gelijk met 'fraude' bestempelden. Vervolgens werd mij een nieuwe uitkering op vage gronden geweigerd; ik zou wellicht over 'vermogen' beschikken, plus dat ik een 'fraudeur' was, want daar hadden ze een rapport van liggen. Mooie cirkel redenatie.

Van mijn kant heb ik jarenlang de gemeente van alle informatie voorzien, waarvan ze nu suggereren dat ik dat wellicht niet heb gedaan. Ook kreeg ik een beslissingsbrief zonder datum van verzending, zonder datum van beslissing erop, maar de gemeente mag haar kant van de informatievoorziening zo dwaas invullen als ze kan.[*]

Deze overheid mag mij dus van elk bestaansrecht beroven, zonder ooit bang te hoeven zijn dat ze daarvoor vervolgd kan worden. Als ik echter iemand van het leven beroof, moet ik mij wel degelijk verantwoorden, voor een strafrechter. De normen en waarden van de overheid zijn vervaagd. Voor een beetje flexibiliteit was er in mijn geval (en in duizenden andere) geen plaats, wat wrang is te moeten constateren. Immers, het gaat hier om mensen. Toch?

Artikel 3:4 lid 2 van de Algemene wet bestuursrecht zegt: "De voor een of meer belanghebbenden nadelige gevolgen van een besluit mogen niet onevenredig zijn in verhouding tot de met het besluit te dienen doelen." Wat bij mij de vraag oproept, 'als ik door de gemeente met de dood gestraft mag worden (want dat is waar dit naar toegaat), is dit dan ook het doel van uitsluiten van het recht op een bijstandsuitkering?' Let wel, er is recht op een uitkering, of niet soms?

En een al even prangende vraag naar aanleiding van het genoemde artikel is: heeft de gemeente hier de belangen van de burger gediend, of die van de openbare orde? Want de één wordt door het civiele recht beschermt, de ander door het bestuursrecht, wat pas iets meer dan een decennium een eigen wetboek kent.

Eerst dat recht op uitkering maar eens bekeken. Wat zegt de grondwet hierover? De Grondwet is het belangrijkste staatsdocument en de hoogste nationale wet van Nederland. Grondwet, artikel 20, lid 3: "Nederlanders hier te lande, die niet in het bestaan kunnen voorzien, hebben een bij de wet te regelen recht op bijstand van overheidswege." Ik heb dus het RECHT op een uitkering. Het is geen gunst, zoals nu door de gemeenten in hun beleid is opgenomen. De rijksoverheid zou dus al die gemeentes moeten terugfluiten die de wet amoreel interpreteren.

Er is feitelijk een ongelijkheid tussen mij en een gemeente. Als ik het tegen hen opneem vecht ik voor mijn recht tegen een moloch van een overheid en heb ik nauwelijks grond om op te staan. Terwijl de overheid al haar middelen en gelden kan inzetten om mij te dwarsbomen in het halen van mijn gelijk. Alleen al de tijd die dit alles kost. En dan te bedenken dat ik al sinds juni 2013 geen inkomen heb door diezelfde overheid.

Het bestuursrecht in Nederland mag dus ongestraft doden, mag doen waar ze zin in heeft, zolang vage regeltjes gevolgd worden (of naar eigen inzicht geïnterpreteerd). Er mag bezwaar door de veroordeelde aangetekend worden, maar dit is een formaliteit. Bij de behandeling van het bezwaar werd mij uitgelegd dat het daarvoor verantwoordelijke bestuur alleen maar advies uitbrengt en in feite geen enkele macht heeft. Ook werd gezegd dat er alleen gekeken werd of de wet juist gevolgd is. Maar de gemeente interpreteert de wet zoals ze zelf wil en die uitkomst is dus altijd in het voordeel van de de gemeente. De gemeente wint altijd. Nog wranger is, dat er dus niet eens inhoudelijk naar de stukken gekeken wordt. De gemeente heeft in allerlei brieven gelogen en geeft her en der foute informatie, maar dat blijft buiten beschouwing. Daarna pas kan je beroep bij een rechter aantekenen, met dien verstande dat Nederlandse rechters vrijwel altijd het belang van de overheid dienen. Is dat omdat de overheid hun salaris betaald? Of omdat die rechters denken de openbare orde te moeten dienen, en niet het individu, zoals in het civiele recht? Dit laat ook zien hoe belachelijk het is dat het bestuursrecht vroeger in het civiele recht opgenomen was en nu een eigen wetboek heeft, niet om de burger te dienen, maar om de staat immuun voor aanklachten te maken.

Terwijl het in het civielrecht om de belangen van het slachtoffer gaat, gaat het bij bestuursrecht om de openbare orde. Dit wringt, dit sluit elkaar uit. Mijn belangen en die van de openbare orde zijn van een geheel andere orde. En als de gemeente mag uitmaken wat zij de 'openbare orde' vindt, berg je dan maar, want daarin is amper sprake van de burger. Voor wethouders is prestige, macht en status veel belangrijker dan de achterlijke burgerman, dat weten we al sinds jaar en dag.

Wij zitten met de uitwassen van dit bespottelijke systeem: tegen het doodschieten van een medemens door een politieagent kan men een klacht indienen! Tegen het doodmaken van een burger zonder bestaansmiddelen, mag men bezwaar maken! En degenen die de klacht of het bezwaar behandelen, zijn van de overheid zelf, of hebben geen macht om iets te veranderen. Als de overheid iemand wil executeren - zoals in mijn geval - dan kan ze dit zonder enige vorm van ophef doen, vanwege het vage bestuursrecht, wat geen enkele rechtsbescherming aan de burger geeft. Zou ik de onmenselijke, hypocriete en leugenachtige ambtenaren van de gemeente Capelle a/d IJssel een koekje van eigen deeg geven, dan draai ik de gevangenis in, omdat er dan ineens strafrecht wordt toegepast.

Er zou maar één recht mogen bestaan. Zo simpel moet het kunnen zijn. En krachtens dat recht mag de overheid mij geen bijstand onthouden. Doet ze dit wel, dan worden de verantwoordelijke ambtenaren met een celstraf gestraft. Eens kijken of ze er ook harder van gaan werken.** En de bewijslast ligt niet bij mij, want dat trucje van omgekeerde bewijslast past de gemeente nu toe, maar die ligt bij de overheid. Zij beschikt over ontelbare gegevens van belastingen, overheden, en zo en kan deze kosteloos opvragen. Ik daarentegen, moet bijna duizend euro betalen om aan te tonen dat ik geen fraudeur ben.

Het is toch te zot voor woorden!

*noot: Zo vroeg ik in december van 2013 opnieuw een bijstandsuitkering aan, en kreeg ik van UWV en de gemeente vier verschillende informaties over wat ik moest doen na de aanvraag:
1. Gemeente op site, wat te doen na digitale aanvraag bijstand: wij bellen u
2. Gemeente, Sociale Zaken voorlichting telefonisch, u moet met UWV bellen voor een meldbrief
3. UWV in email na aanvraag. U moet met gemeente bellen voor een afspraak
4. UWV, voorlichting telefonisch, u krijgt automatisch een meldbrief en moet daarna de gemeente voor afspraak bellen, maar het leek ook dat je UWV moet bellen na aanvraag, anders krijg je meldbrief niet
Ik heb gelukkig zowel UWV als de gemeente gebeld, maar dit is een bezopen toestand, zeker als je in ogenschouw neemt dat ik wél verplicht ben goede informatie te leveren, maar de overheid blijkbaar niet.

**noot: Ik ben jarenlang ambtenaar geweest en het gros van de ambtenaren doet, naar ik heb waargenomen, inderdaad het grootste deel van de dag vrijwel niets.
Rectificatie: ze doen wél wat: ze doen net of ze aan het werk zijn.

***noot: Een dag nadat ik bovenstaande schreef vond ik het volgende: "Uitkeringsgerechtigden plegen beduidend vaker zelfmoord dan mensen met een baan. Zelfdoding komt vijf tot acht keer vaker voor bij mannen en vrouwen met een bijstands- of arbeidsongeschiktheidsuitkering." Dit, volgens een artikel in de Volkskrant. Dus, mocht ik sterven in de komende tijd, dan is duidelijk dat Sociale Zaken van Capelle aan den IJssel daaraan schuldig is. Immers, ze hadden van iemand die mogelijkerwijs op het punt stond om zelfmoord te plegen, niet de uitkering mogen afpakken. Ik zou de regering willen oproepen om ALLE ambtenaren in Nederland van wie een cliënt zich van het leven beroofd heeft, nader te beschouwen. Mocht het zo zijn dat die cliënt meer dan waarschijnlijk zichzelf doodde, nadat er een maatregel door Sociale Zaken opgelegd was, dan moet die ambtenaar bestraft worden. In een ideale wereld met 'oog om oog' - dus zet de galgen maar klaar bij de kantoren van de sociale diensten. Als je dan voor drie maanden je uitkering kwijt raakt zoals de satanische staatssecretaris wil, dan kan je gelijk gaan hangen en kunnen de staatssecretaris en je casemanager ernaast gehangen worden.

Effe wat over die rottige armen in Nederland (hebben we dat ook weer gehad)

Er is in deze decembermaand een mooi, glimmend, duur rapport van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) verschenen: Armoedesignalement 2013. Het is niet voor de armen bedoeld, want het kost nogal wat om te bestellen, maar er staan wat prangende puntjes over die vermalijde armen in Nederland in.


De ramingen voor 2013 en 2014 zeggen: zo'n 10% van de bevolking leeft onder de armoedegrens in Nederland.

De langdurige armoede is opgelopen, steeds meer kinderen behoren tot de armen (1 op de 3 armen is een kind).

Dit zijn schokkende cijfers, zeker aangezien dit kabinet, met Rutte voorop, niet van zins is ook maar iets aan die armoede te gaan doen, laat staan iets voor de armen te gaan doen. Voedselbanken krijgen geen subsidie, duizenden mensen met bijstandsuitkeringen worden gekort of verliezen de uitkering wegens vermoedens van 'fraude'(terwijl de echte fraudeurs een fractie van deze ingebeelde fraudeurs uitmaken).

Wat zeggen de politieke partijen over armoede?

De VVD neuzelt op haar site wat over een 'sociaal vangnet' dat er zou moeten zijn, terwijl iedereen zou moeten weten dat dit 'vangnet' al jarenlang enorme gaten en scheuren vertoont. De VVD zegt letterlijk bovenaan haar armoedepagina (en bedenk: er zijn één miljoen armen!!!): "Niemand in onze samenleving hoeft in armoede te leven." Die één miljoen zullen dan wel werkschuw tuig zijn, want de VVD vindt dat iedereen moet werken. Arbeit macht frei, nietwaar? Sieg Rutt!

De PvdA dan, een wat socialer gezicht? Her en der zijn op hun site wat signaaltjes over armoede te vinden, bijvoorbeeld: "Het is onacceptabel dat kinderen in Nederland opgroeien in armoede. Kinderen verdienen daarom een speciale plek in de armoedeaanpak, zodat zij zich kunnen ontwikkelen en de armoede kunnen ontgroeien." Maar het houdt niet over en de letterlijk overgenomen tekst komt uit hun verkiezingsprogramma van jaren geleden. Het is duidelijk dat de PvdA armoede, laat staan de bestrijding ervan, niet erg hoog in het vaandel heeft staan en het beste dat men kan doen is de armen afkopen met een tientje per maand. Sieg Samson!

Zou Wilders wat kunnen met al die armoede in Nederland? Hij is rechtser dan de VVD, dus ik denk van niet. En inderdaad, op zijn site is alleen wat verdwaasde retoriek te vinden, waarin de armen somtijds opgevoerd worden als figuranten. Sieg... jeweetwel (straks krijg ik allemaal gekken achter me aan).

De SP geraadpleegd. De meest sociale partij, want ze hebben immers 'Socialistisch' in hun naam zitten. Zij stellen wat puntjes voor. Iets van "...structurele verhoging van het wettelijk minimumloon en daaraan gekoppelde uitkeringen voor van 5 procent voor de komende vier jaar." Maar tot een wezenlijk standpunt, laat staan erkenning, van dit immense probleem komt het niet. Het blijft bij wat holle bewoordingen, die het probleem elders legt, zodat er verder niet naar gekeken hoeft te worden: "Gemeenten moeten meer mogelijkheden krijgen om armoede te bestrijden, schulden te saneren en te voorkomen dat kinderen opgroeien in armoede." Dus de gemeenten moeten het maar doen, met in het achterhoofd dat de gemeenten dit never nooit niet zullen doen, die hebben wel wat anders aan hun hoofd. Prop die armen in de achterstandswijken, plant er wat groen, en voila: het lijkt net of die armen weelderig in het groen leven. Probleem opgelost. En oh ja, de uitkeringen kunnen nog wat gekort, er kan wat minder subsidie naar kunst en cultuur, wat minder thuiszorg en maatschappelijk werk, dan kan de gemeente tenminste die nieuwe golfbaan aanleggen, zodat de burgemeester en wethouders niet meer zo ver hoeven te reizen om hun balletjes te slaan. Sieg SP! (ik weet echt niet wie tegenwoordig de Stalin van de SP is; dat kan je toch allemaal niet bijhouden, die onzin van die politici).

Bij het CDA maar niet gekeken, want ik hou al helemaal niet van godsdienstigen. Niemand hoeft gedienstig te zijn aan een waanidee!

Kortom, de één miljoen armen in Nederland krijgen wat grijpstuivers en hol onverschillig advies toegeworpen van de overheid en zien met lede ogen dat alle rijken in Nederland (die 15 miljoen 'medeburgers') allemaal de nieuwste telefoon hebben, massaal op wintersportvakantie kunnen, zich in de duurste spijkerbroeken hullen, lekker een dagje weg kunnen met de luxe (vaak tweede) auto, hun kinderen kado's toestoppen en zich bij de McDonald's laten volvreten, hun schuldgevoel afkopen aan één of ander goed doel, etc. Moet ik verder gaan met deze bespottelijke verkwisting? Men doet altijd net of armoede iets van het verleden is, maar het is er nu! In het hier en nu is elke 15e persoon die u ziet een arme, met vrijwel niets te besteden. Elk derde kind dat u ziet behoort tot de armen, die van vader en moeder niets hoeft te verwachten. Maar waarschijnlijk ziet u ze niet, of vallen ze niet op, want armoe hier in Nederland is iets om je voor te schamen, of om belachelijk te maken, zoals Geer en Goor. Steek de kop maar weer in het zand en ga door met vegeteren Nederlanders. Het is december, dus kopen die boom! Kopeh dat vuurwerk!! Kopeh die kalkoen!! Steek die vuurpijl maar in de reet van die armeh. Hebbie ook wat!!

Wordt het niet eens tijd om met één miljoen naar Den Haag te marcheren en die klote politici in de Hofvijver te flikkeren? Wordt het niet eens tijd om wat te gaan doen aan die armoede?

Verwachtingen

Wij willen hebben wat de adel had. Ergens in de 19e eeuw begon het flink te broeien bij de burgerij. Zij wilde hebben wat de adel had: de luxe, de vrijheid te doen wat je wil, reizen naar exotische bestemmingen, een mooi huis met een mooi interieur, een eigen auto of ander vervoer, mensen die je dienen, juwelen en designer kleding.

En raad eens... Het is de burgerij gelukt: je rijdt in je auto naar je werk (in de file), je hebt een doorzonwoning met een mooi IKEA interieur dat er duur uitziet, je gaat twee-drie keer per jaar op vakantie naar exotisch klinkende oorden, je hebt wat mensen die voor je werken - de glazenwasser, de winterschilder, de thuishulp, je draagt je 'designer' spijkerbroek met verve en je Luigi Lucardi juwelen fonkelen in het licht van de straatlantaarns. Je bent Rijk, je bent Machtig, je hebt Luxe! Je bent een middelmatige burger met illusies van grandeur.

Bourgeois is niet voor niets synoniem met middelmatig. Het waren mensen van gewone komaf, die door het hebben van een winkel of andere handel ineens geld hadden. En vanuit hun middelmatigheid wilden ze de luxe en de macht van de adel, die volgens hun 'boven' hen stond. Wat ze niet beseften, is dat ze lustten naar oppervlakkigheid - want het willen hebben van spullen is materialistische ongein. En door hun mediocre houding en hun halfgare breinen hebben ze de wereld opgezadeld met een verloederde genenpoel, van waaruit steeds meer gebrekkige menselijke exemplaren geboren worden. Wat eens mbo was is nu al vmbo. We glijden af in ons intellect. En zo zet het zich voort. Over vijftien jaar is de gemiddelde mens een randdebiel geworden. Maar wel één die nog steeds allerlei 'adellijke' zaken begeert.

Niet dat de adel zo verheven was, verre van dat. Maar ze hebben ooit die status gekregen of verworven en het domme volk geloofde eeuwenlang dat dat goed was. Nu nog staat het grootste deel van het Nederlandse volk ja en amen te zeggen als het om het verwende koningshuis gaat. Deze mensen worden vereerd tot en met, hebben allerhande privileges, krijgen enorme uitkeringen van de staat zonder daar enige rekenschap over hoeven af te leggen. Nog steeds trappen mensen in het sprookje dat de adel beter is dan zijzelf. Maar dat doet niets af aan het verlangen der mensen om net te zijn als de adel. Ook in een mooie auto rijden, ook op wintersport, ook een gokje wagen in een casino. Noem maar op. Elk beetje luxe, waar de adel aan gewoon was, moet de burger ook hebben. Ik denk dat de burger daaraan af denkt te kunnen meten hoe gelukkig hij of zij is. Als je je luxe kan veroorloven, dan is het leven goed. Het kleine beetje geweten dat deze mensen nog hebben kopen ze af met een beetje geld voor een goed doel. De aflaat is niet middeleeuws, die is van deze tijd. Schamper doen over de aflaat en zelf aan Greenpeace geven is huichelachtig.

Men verwacht een mooie kerstboom, men krijgt een niet ruikende, genetisch gemodificeerde boom. Weliswaar geen enkele last meer van naalden, hars en ander overlast, maar ook geen herinneringen aan heerlijke kersttijd. Weet je waarom kerst zo mooi was - en ik spreek even tot de veertigers en vijftigers die zich dat nog kunnen herinneren: de geur! De geur van kerst, de geur van een denneboom, die blijft hangen in je geheugen en die alles zo veel mooier maakt. Een niet ruikende kerstboom is als een kerst in de tropen: doelloos.

En zo wordt alles minder diep van inhoud. Met de luxe komt de leegte. Het verlangen om adellijk te zijn brengt oppervlakkigheid met zich mee. Geen hoge verwachtingen meer. Geen boom die geurt meer. Alleen nog het oppervlakkige. De boom staat, ziet er mooi uit, maar mist zijn volle, rijke geur. De geur die kerst inhoud gaf.

In de 19e eeuw begon ook, door diezelfde bourgeoisie, de verderfelijke preutsheid, waar we nu nog last van hebben. De werken van groten uit de oudheid werden gekuist. Erotische passages werden geschrapt, in latijn weergegeven of gekuist. Volksverhalen werden de sprookjes van nu. De Disneyficatie van mythen, legenden en verhalen begon in die 19e eeuw en duurt nog immer voort.

De Victoriaanse preutsheid is legendarisch, maar op een bepaalde manier is het vandaag de dag erger dan ooit. In plaats van te leren hoe met seksualiteit om te gaan, zijn we een cultuur van verdringers geworden. Je moet zelf maar leren wat seks is, en we gooien je wat handleidingen toe, maar er zal en moet afstand tussen de geslachten zijn. Nog steeds bestaan er gescheiden kleedkamers en zowel jongens als meisjes krijgen tot ergens in de puberteit geen geslachtsdeel te zien. De Nationale Bibliotheek van Frankrijk verborg anderhalve eeuw zijn pornografische prenten uit de gehele wereld sinds 1840. De dildo's en pornografische afbeeldingen uit de prehistorie, uit het oude Griekenland, Egypte, Mesopotamië, uit de gehele wereld, zijn door archeologen en ontdekkingsreizigers voor ons verborgen gehouden en nog is het moeilijk ze te vinden, aangezien het grootste deel verstopt is in musea. Dildo's uit de oertijd werden gerangschikt onder 'ondefinieerbare voorwerpen' en daarmee was de kous af.

Borstvoeding in het openbaar wordt ook al onzedelijk geacht, terwijl het zo menselijk is als het maar zijn kan. Het ergste voorbeeld: de tepel die een bekend zangeres op de nationale tv liet zien in de VS. Daarvoor werden hoge straffen uitgedeeld. De waanzin ten top! En hier in Europa zijn we al net zo hypocriet. Televisie en andere media schotelen ons dagelijks porties blote vrouwen voor - heel soms een blote man - maar dit is allemaal bedoeld om mensen meer te laten consumeren. Kunstenaars trappen in ditzelfde aas, en produceren talloze seksuele (vaak taboe) afbeeldingen in de verwachting dat dit de burgerij zal wakker schudden uit hun preutse moraal. De schokafbeeldingen halen het nieuws en na het nieuws is er reclame. Meestal gemengd met wat schuldgevoel, zodat de verwachtingen uitkomen en men zich afkoopt, onderwijl zich lavend aan de Albert Heijn tiet, de BOL.com crap, de Wibra nonsens die niemand nodig heeft. Een stad van 10 miljoen mensen produceert in zijn duizenden fabrieken alleen maar rotzooi die op de Europese en andere Westerse markten gedumpt wordt voor de consumenten. Voornamelijk plastic speelgoed, dat bij het uitpakken al kapot gaat.

We vullen onze huizen met deze bagger. En de verwachtingen waren nog nooit zo hoog. Het is weer kerst, dus we doen er een schepje bovenop. Die bovenmaatse kabouter Sinterklaas kostte ons bijna honderd miljoen, Kerst en het verspilfeest Oud en Nieuw, doen het net zo goed. Zeker 200 miljoen wordt verschranst, verzopen en afgestoken.

De burgerij bestaat uit schapen, knechten en hoeren. De schapen doen alles zonder nadenken, de knechten doen alles zonder twijfel en de hoeren doen alles voor geld - of het nu mannen of vrouwen zijn.

De burgerij is tevreden. De miljoen armen in Nederland worden genegeerd. Dictator Rutte, die om de één of andere reden constant roept dat hij geen dictator is, doet ons land steeds dieper in het achterlijke moeras wegzinken, zodat we nu oprecht het afvoerputje van Europa geworden zijn. We geven grif aan buitenlandse doelen, waar het geld nooit aankomt, maar we hebben ons afgekocht en voelen ons goed.

Over tot de waan van de dag: moordende politieagenten die nooit gestraft worden, corrupte rechters wier kostje gekocht is (niemand kan ze verwijderen), politici die mogen liegen en bedriegen en daarvoor beloond worden.

De retoriek van links én rechts is dezelfde en is giftige hypocrisie. Het volslagen nutteloze koningshuis, een reliek van tweehonderd jaar her, mag bij machte van het volk doorregeren en verkwisten. Ambtenaren maken hier zelf de wet, de onwil om zich aan Europese, meer humanere wetgeving te houden is groot. Ondertussen doen de Hollanders wat ze altijd al deden: ze handelen her en der, maken immense winsten, en schudden met hun vingertje over al het ingebeelde kwaad in de wereld, onderwijl hun eigen vuiligheid negerend. De middelmaat heerst en ziet dat het goed is. De kuddegeest is met zichzelf ingenomen. Alle verwachtingen zijn uitgekomen.

Untermenschen in Capelle aan den IJssel

De burgemeester van Schinnen zei in Een Vandaag (3 dec 2013) over het asielzoekerscentrum in zijn dorp dat weer open gegaan is, dat de samenleving het als een vanzelfsprekendheid ziet om mensen met problemen te helpen. Mooie woorden en ook nobele woorden. Als je echter in Capelle a/d IJssel woont is dit niet vanzelfsprekend, dat je geholpen wordt met problemen, want hier zijn tientallen mensen van hun enige vorm van inkomsten, een bijstandsuitkering, beroofd door VVD- en Leefbaar-wethouders, die beweerden fraude te bestrijden. Tientallen zonder uitkering, verdoemd tot misdaad, bedelstaf, wanhopig zoekend naar iets van inkomen. Het is er niet, want verstoken van uitkering kom je nergens meer binnen. Je verslonst, je enige geld gaat op aan eten. Ik krijg nog wat van de voedselbank, maar kleding en meubels van de meubelbank - en een broodnodige wasmachine, ik doe de was nu in een emmer - worden geweigerd ook vanwege de 'vermeende fraude'. Deurwaarders lopen af en aan. Ik kon nog net een beslaglegging op al mijn spullen voorkomen. Was dat niet gelukt, dan had ik met Kerst op de kale vloer kunnen zitten, zonder ouwe bank, zonder kasten, zonder klok, zonder 10-jaar oude tv, zonder 15-jaar oude fiets, zonder tweedehands computer, zonder internet (het enige wat nog een beetje troost geeft), zonder lamp zelfs, want daar was ook beslag op gelegd. Dat is de realiteit nu voor mij en tientallen zogenaamde 'fraudeurs' hier in Capelle a/d IJssel. 

Naastenliefde is dood hier, alleen het recht van de sterkste en de meest dommen geldt hier nog. Ik heb nooit gefraudeerd, zal dat ook niet snel doen. Ik ben geen misdadig type, dus daar valt voor mij ook geen geld te halen. Ik probeer mijn kunst een beetje te verkopen op het internet. Tot dusver 0,- euro aan inkomsten. Ik ben chronisch ziek en licht lichamelijk gehandicapt, licht autistisch, zat in een programma van Sociale Zaken om aan werk te komen, maar dat houdt op als je geen bijstand krijgt. Dit is Capelle, dit is de zogenaamde welvaartsstaat Nederland, dit is mijn miserabele leven.

Ik zit in een depressie, want daar geraak je wel in als je als een onmens, een untermensch wordt behandeld door de gemeente (zelfs een deurwaarder vond de behandeling door de gemeente 'onmenselijk'). Dat predicaat 'fraudeur' hebben ze zelf verzonnen, ik heb bepaalde inlichtingen niet gegeven, simpelweg omdat ik ze vergeten was, maar hier in Capelle ben je dan gelijk een fraudeur en wordt je tot in de eeuwigheid gestraft.

Ik loop met de gedachte rond om mezelf van het leven te beroven, dan ben je gelijk van al die problemen af. Want wat ik zeker heb gemerkt de laatste maanden, is dat de burgemeester van Schinnen een eenling is: mensen met problemen zijn ze liever kwijt dan rijk in dit land. Mijn leven is één groot probleem op het moment, maar niemand schiet mij te hulp.