De CIA sponsorde allerlei artistieke
bewegingen in de VS in de jaren ’50 en ’60 als een wapen tegen het communisme, lees ik vandaag in de Independent. Robotklauw van Studio:Zelf merkt daarbij op dat de bewegingen die geld kregen, juist dezelfde
bewegingen zijn waartegen wij als experimentalisten strijden.
Het bekendste voorbeeld is de stroming
van het abstract expressionisme. Deze wordt door ons verfoeid om zijn leegte,
zijn zielloosheid, en de algehele doelloosheid die uit de werken spreekt.
Zelden was er iets onmenselijker dan het abstract expressionisme. En nu we
weten dat de CIA deze zogenaamde avant-gardisten (want ze zijn alles behalve
dat) vanaf 1950 steunde met geld, promotie en andere middelen, moeten we deze
smet op de kunstgeschiedenis der mensheid wegvagen. Dus op naar de musea, en de
fik erin! Stapel die Rothko’s, de Pollocks en andere bagger op, overgiet ze met
benzine en ontsteek met passie de heilloze vruchten van het abstract
expressionisme. Zijn die doeken nog ergens goed voor.
En terwijl de kunstverraders van het abstract expressionisme hun miljoenen tellen, verkeert Robotklauw in bittere armoe. Maar liever consciëntieus, dan een verrader!
