Staatsterreur

Men denkt wel dat staten bestaan om hun burgers veiligheid en voorzieningen te bieden. Maar veel staten, vroeger en ook nu nog, houden zich liever bezig met het onder controle houden van hun onderdanen en het binnenhalen van geld. Men zegt wel dat onderwijs er is om onderdanen kennis bij te brengen en zo de welvaart van een staat te verhogen (het economisch perspectief), maar ik heb elders betoogt dat het is om van onvolwassen burgers nette, oppassende volwassen burgers te maken die doen wat de staat zegt. Het economisch perspectief kan alleen dan waar zijn als de staat het onderwijs niet verplicht zou maken. Onderwijs zou een recht moeten zijn. Nu het een plicht is kan men niet meer beargumenteren dat men het onderwijs voor zichzelf volgt. Het is duidelijk dat men het onderwijs alleen volgt voor de staat.

De tirannie van de meerderheid

Politicus zijn in een democratie houdt een aantal eigenschappen in die ik niet bezit: de kunde van het netwerken, kunnen neersabelen, kunnen 'spinnen', en - niet te vergeten - jezelf zichtbaar kunnen maken.

Vandaar dat ik geen heil zie in politici en - rechtstreeks daarvan afgeleid - in democratie. Ik voel me er niet in thuis, voel geen aansluiting bij de verschillende partijen en voel mij buitengesloten door een systeem dat van groepen uitgaat en niet van individuen. Zeker als die groepen aangevoerd worden door politici.

Een ander nadeel van democratie is het volgende: dat volksvertegenwoordigers en bestuurders niet op grond van logica en ratio gekozen wordt, maar uit een luim, of omdat iemand er goed uitziet. Een vlotte babbel heeft. Zo krijgen we middelmatige, zelfvoldane types aan de macht, die menen dat hun eigen plannetjes zaligmakend zijn, maar die nog nooit van zelfkritiek gehoord hebben. Ken uzelve is niet bepaald het credo waar deze mensen voor leven, en zou juist het hoogste credo voor de beschaafde en intelligente mens moeten zijn.

Een idee dat de voorstanders van democratie propageren is dat het volk op deze manier zijn stem laat horen. Niets is minder waar. Ten eerste doet een deel van het volk nooit mee aan verkiezingen (om wat voor reden dan ook) en ten tweede is er geen manier om een eenmaal gekozen politicus weer te verwijderen. De rotzakken blijven zitten waar ze zitten en worden almaar machtiger en rijker. Waar de oude Atheners iemand konden verbannen door het schervengericht, bestaat een soortgelijk democratisch gericht niet meer. Dit komt de regenten ten goede, maar de burger is een belangrijk democratisch wapen ontnomen. Als het Atheense volk niet blij was, dan kon het zijn regenten wegsturen. Daar moet je nu om komen. Alleen een grof schandaal doet een politicus het veld ruimen. Incompetentie is in de politiek geen belemmering om je werk te doen. Incompetente bestuurders worden niet meer afgerekend en verbannen, maar doorstaan zo'n storm met opgeheven hoofd, om vervolgens in naam van het volk verder te klungelen en blunderen. Voorbeelden te over. En als ze dan het veld ruimen verkrijgen ze vette salarissen van wachtgelden, of commissariaten waar niemand op zit te wachten.

Wat is democratie? Er zullen prachtige definities van zijn, maar de mijne is simpel en kritisch: democratie is de meerderheid van de bevolking die zijn tirannie aan de minderheid oplegt. Iedereen moet zich conformeren naar de meerderheid.

Zo'n veertig jaar geleden ging robotklauw voor het eerst naar school. Het werd een hel op aarde. Intelligentie was 'not done' in die tijd en hij werd het mikpunt van spot en pesterijen. Dat duurde voort tot robotklauw een jaar of zeventien was en besloot van school te gaan. De onbenullige lessen, het oppervlakkige onderwijs, de middelmatige leraren en de eeuwig domme leerlingen die hem zijn intelligentie benijdden en hem daarvoor het leven zuur maakten: robotklauw was het zat. Dat deze hel hem evenmin had voorbereid op een fijn en gezond leven werd zijn ondergang. Nog steeds is robotklauw niet goed in staat het zwakzinnige leven om hem heen te dulden.

Maar voor de toekomstige generaties gloort hoop. In Trouw las robotklauw vandaag: "Wie uitblinkt, mag niet langer worden weggezet als lullige studiebol, maar moet worden gekoesterd."

Het is te laat voor robotklauw. Hij is weggepest en uitgekotst door deze maatschappij van minkukels en verdorven geesten. Hij blinkt nog steeds uit, maar wordt niet gekoesterd.

Deze maatschappij is er één van huichelaars.

Het artikel in Trouw zegt namelijk ook: "Extra aandacht voor de nerd gaat ten koste van de aandacht voor de zwakkere scholier en student."

Hallo! Wakker worden! Een minderheid van de studenten is 'nerd', een meerderheid is zwak. De verhoudingen zijn zo'n beetje 2-5 % nerds, tegen 75-80 % zwakke leerlingen. Dat er een beetje aandacht voor de nerds gaat komen ten koste van overstelpende aandacht voor de randdebielen in de maatschappij is billijk. Te lang hebben intelligente mensen moeten zuchten onder de terreur van de middelmatigen. Iedere dag leest robotklauw in de krant over zwakbegaafden als Wilders, Rutte, Cohen, noem maar op - iedere partij in Nederland bestaat uit middelmatigen en zwakbegaafden. Iedere dag maar weer. Om moedeloos van te worden. Inhoudsloos gebrabbel over infantiele zaken - dát kenmerkt de Nederlandse politiek. Maar vlak het journaille niet uit! Elkaar overschrijven is de enige kunst die ze beheersen en elkaar overtroeven in taal- en spellingsfouten is het levensdoel van de gemiddelde reporter.

Ontgoocheld gaat robotklauw weer lijden in stilte.

Kubistische strip

Robotklauw heeft met ziekte en met lelijke vrouw te maken. Ziekte is chronisch, maar 'we vinden er wel wat op'. Vrouw is chronisch 'pain in the ass'.

Robotklauw was bij Donner en zag daar een boek over kubistische strips. Hij herinnerde zich ook zoiets te hebben gemaakt, zo'n dertig jaar geleden. Er rest nog één plaatje:

De dystopie bespiegeling

Bizar om te bedenken, dat eens de dystopie in boekvorm gebracht werd – 1984 – maar dat vandaag de dag de bedenker van Beavis & Butthead de dystopie in een film kan proppen. Idiocracy is zeker de moeite van het bekijken waard. Je wordt in minder dan anderhalf uur door het verhaal geleid, met kleurrijke plaatjes en cynische grappen; wat is er mis in de wereld: idioten regeren de wereld vol idioten. Idiocracy is een parodie op de wereld van vandaag de dag, met z’n consumisme en almaar dommere bewoners. Idiocracy doet of het de wereld van morgen is, maar de geportretteerde idioten staan vandaag naast je in de bus, achter je in de file en helpen je in de winkel.

Over enkele tientallen jaren zal de dystopie als een reclameboodschap gebracht moeten worden, anders begrijpt niemand hem meer. Deze moet kort, to-the-point en licht verteerbaar zijn. Het uitlekgewicht mag niet meer dan enkele grammen bedragen, anders te-veel-voor-onse-hersensenssses…

Idiocracy is een produkt van deze tijd – zodanig oppervlakkig dat het nog net boeit. Eigenlijk is het al een opgeleukte reclameboodschap. Fox liet de film een jaar op de planken liggen en hij opende in een dozijn cinema’s in de VS. Ze waren onwetend wat ze er mee moesten en door zoveel domheid leed 20th Century Fox ook nog verlies. De film bracht vrijwel niets op.

De dommen hebben de aarde inmiddels overgenomen en dat gaat nooit meer weg.