Wij willen hebben wat de adel had. Ergens in de 19e eeuw begon het flink te broeien bij de burgerij. Zij wilde hebben wat de adel had: de luxe, de vrijheid te doen wat je wil, reizen naar exotische bestemmingen, een mooi huis met een mooi interieur, een eigen auto of ander vervoer, mensen die je dienen, juwelen en designer kleding.
En raad eens... Het is de burgerij gelukt: je rijdt in je auto naar je werk (in de file), je hebt een doorzonwoning met een mooi IKEA interieur dat er duur uitziet, je gaat twee-drie keer per jaar op vakantie naar exotisch klinkende oorden, je hebt wat mensen die voor je werken - de glazenwasser, de winterschilder, de thuishulp, je draagt je 'designer' spijkerbroek met verve en je Luigi Lucardi juwelen fonkelen in het licht van de straatlantaarns. Je bent Rijk, je bent Machtig, je hebt Luxe! Je bent een middelmatige burger met illusies van grandeur.
Bourgeois is niet voor niets synoniem met middelmatig. Het waren mensen van gewone komaf, die door het hebben van een winkel of andere handel ineens geld hadden. En vanuit hun middelmatigheid wilden ze de luxe en de macht van de adel, die volgens hun 'boven' hen stond. Wat ze niet beseften, is dat ze lustten naar oppervlakkigheid - want het willen hebben van spullen is materialistische ongein. En door hun mediocre houding en hun halfgare breinen hebben ze de wereld opgezadeld met een verloederde genenpoel, van waaruit steeds meer gebrekkige menselijke exemplaren geboren worden. Wat eens mbo was is nu al vmbo. We glijden af in ons intellect. En zo zet het zich voort. Over vijftien jaar is de gemiddelde mens een randdebiel geworden. Maar wel één die nog steeds allerlei 'adellijke' zaken begeert.
Niet dat de adel zo verheven was, verre van dat. Maar ze hebben ooit die status gekregen of verworven en het domme volk geloofde eeuwenlang dat dat goed was. Nu nog staat het grootste deel van het Nederlandse volk ja en amen te zeggen als het om het verwende koningshuis gaat. Deze mensen worden vereerd tot en met, hebben allerhande privileges, krijgen enorme uitkeringen van de staat zonder daar enige rekenschap over hoeven af te leggen. Nog steeds trappen mensen in het sprookje dat de adel beter is dan zijzelf. Maar dat doet niets af aan het verlangen der mensen om net te zijn als de adel. Ook in een mooie auto rijden, ook op wintersport, ook een gokje wagen in een casino. Noem maar op. Elk beetje luxe, waar de adel aan gewoon was, moet de burger ook hebben. Ik denk dat de burger daaraan af denkt te kunnen meten hoe gelukkig hij of zij is. Als je je luxe kan veroorloven, dan is het leven goed. Het kleine beetje geweten dat deze mensen nog hebben kopen ze af met een beetje geld voor een goed doel. De aflaat is niet middeleeuws, die is van deze tijd. Schamper doen over de aflaat en zelf aan Greenpeace geven is huichelachtig.
Men verwacht een mooie kerstboom, men krijgt een niet ruikende, genetisch gemodificeerde boom. Weliswaar geen enkele last meer van naalden, hars en ander overlast, maar ook geen herinneringen aan heerlijke kersttijd. Weet je waarom kerst zo mooi was - en ik spreek even tot de veertigers en vijftigers die zich dat nog kunnen herinneren: de geur! De geur van kerst, de geur van een denneboom, die blijft hangen in je geheugen en die alles zo veel mooier maakt. Een niet ruikende kerstboom is als een kerst in de tropen: doelloos.
En zo wordt alles minder diep van inhoud. Met de luxe komt de leegte. Het verlangen om adellijk te zijn brengt oppervlakkigheid met zich mee. Geen hoge verwachtingen meer. Geen boom die geurt meer. Alleen nog het oppervlakkige. De boom staat, ziet er mooi uit, maar mist zijn volle, rijke geur. De geur die kerst inhoud gaf.
In de 19e eeuw begon ook, door diezelfde bourgeoisie, de verderfelijke preutsheid, waar we nu nog last van hebben. De werken van groten uit de oudheid werden gekuist. Erotische passages werden geschrapt, in latijn weergegeven of gekuist. Volksverhalen werden de sprookjes van nu. De Disneyficatie van mythen, legenden en verhalen begon in die 19e eeuw en duurt nog immer voort.
De Victoriaanse preutsheid is legendarisch, maar op een bepaalde manier is het vandaag de dag erger dan ooit. In plaats van te leren hoe met seksualiteit om te gaan, zijn we een cultuur van verdringers geworden. Je moet zelf maar leren wat seks is, en we gooien je wat handleidingen toe, maar er zal en moet afstand tussen de geslachten zijn. Nog steeds bestaan er gescheiden kleedkamers en zowel jongens als meisjes krijgen tot ergens in de puberteit geen geslachtsdeel te zien. De Nationale Bibliotheek van Frankrijk verborg anderhalve eeuw zijn pornografische prenten uit de gehele wereld sinds 1840. De dildo's en pornografische afbeeldingen uit de prehistorie, uit het oude Griekenland, Egypte, Mesopotamië, uit de gehele wereld, zijn door archeologen en ontdekkingsreizigers voor ons verborgen gehouden en nog is het moeilijk ze te vinden, aangezien het grootste deel verstopt is in musea. Dildo's uit de oertijd werden gerangschikt onder 'ondefinieerbare voorwerpen' en daarmee was de kous af.
Borstvoeding in het openbaar wordt ook al onzedelijk geacht, terwijl het zo menselijk is als het maar zijn kan. Het ergste voorbeeld: de tepel die een bekend zangeres op de nationale tv liet zien in de VS. Daarvoor werden hoge straffen uitgedeeld. De waanzin ten top! En hier in Europa zijn we al net zo hypocriet. Televisie en andere media schotelen ons dagelijks porties blote vrouwen voor - heel soms een blote man - maar dit is allemaal bedoeld om mensen meer te laten consumeren. Kunstenaars trappen in ditzelfde aas, en produceren talloze seksuele (vaak taboe) afbeeldingen in de verwachting dat dit de burgerij zal wakker schudden uit hun preutse moraal. De schokafbeeldingen halen het nieuws en na het nieuws is er reclame. Meestal gemengd met wat schuldgevoel, zodat de verwachtingen uitkomen en men zich afkoopt, onderwijl zich lavend aan de Albert Heijn tiet, de BOL.com crap, de Wibra nonsens die niemand nodig heeft. Een stad van 10 miljoen mensen produceert in zijn duizenden fabrieken alleen maar rotzooi die op de Europese en andere Westerse markten gedumpt wordt voor de consumenten. Voornamelijk plastic speelgoed, dat bij het uitpakken al kapot gaat.
We vullen onze huizen met deze bagger. En de verwachtingen waren nog nooit zo hoog. Het is weer kerst, dus we doen er een schepje bovenop. Die bovenmaatse kabouter Sinterklaas kostte ons bijna honderd miljoen, Kerst en het verspilfeest Oud en Nieuw, doen het net zo goed. Zeker 200 miljoen wordt verschranst, verzopen en afgestoken.
De burgerij bestaat uit schapen, knechten en hoeren. De schapen doen alles zonder nadenken, de knechten doen alles zonder twijfel en de hoeren doen alles voor geld - of het nu mannen of vrouwen zijn.
De burgerij is tevreden. De miljoen armen in Nederland worden genegeerd. Dictator Rutte, die om de één of andere reden constant roept dat hij geen dictator is, doet ons land steeds dieper in het achterlijke moeras wegzinken, zodat we nu oprecht het afvoerputje van Europa geworden zijn. We geven grif aan buitenlandse doelen, waar het geld nooit aankomt, maar we hebben ons afgekocht en voelen ons goed.
Over tot de waan van de dag: moordende politieagenten die nooit gestraft worden, corrupte rechters wier kostje gekocht is (niemand kan ze verwijderen), politici die mogen liegen en bedriegen en daarvoor beloond worden.
De retoriek van links én rechts is dezelfde en is giftige hypocrisie. Het volslagen nutteloze koningshuis, een reliek van tweehonderd jaar her, mag bij machte van het volk doorregeren en verkwisten. Ambtenaren maken hier zelf de wet, de onwil om zich aan Europese, meer humanere wetgeving te houden is groot. Ondertussen doen de Hollanders wat ze altijd al deden: ze handelen her en der, maken immense winsten, en schudden met hun vingertje over al het ingebeelde kwaad in de wereld, onderwijl hun eigen vuiligheid negerend. De middelmaat heerst en ziet dat het goed is. De kuddegeest is met zichzelf ingenomen. Alle verwachtingen zijn uitgekomen.
En raad eens... Het is de burgerij gelukt: je rijdt in je auto naar je werk (in de file), je hebt een doorzonwoning met een mooi IKEA interieur dat er duur uitziet, je gaat twee-drie keer per jaar op vakantie naar exotisch klinkende oorden, je hebt wat mensen die voor je werken - de glazenwasser, de winterschilder, de thuishulp, je draagt je 'designer' spijkerbroek met verve en je Luigi Lucardi juwelen fonkelen in het licht van de straatlantaarns. Je bent Rijk, je bent Machtig, je hebt Luxe! Je bent een middelmatige burger met illusies van grandeur.
Bourgeois is niet voor niets synoniem met middelmatig. Het waren mensen van gewone komaf, die door het hebben van een winkel of andere handel ineens geld hadden. En vanuit hun middelmatigheid wilden ze de luxe en de macht van de adel, die volgens hun 'boven' hen stond. Wat ze niet beseften, is dat ze lustten naar oppervlakkigheid - want het willen hebben van spullen is materialistische ongein. En door hun mediocre houding en hun halfgare breinen hebben ze de wereld opgezadeld met een verloederde genenpoel, van waaruit steeds meer gebrekkige menselijke exemplaren geboren worden. Wat eens mbo was is nu al vmbo. We glijden af in ons intellect. En zo zet het zich voort. Over vijftien jaar is de gemiddelde mens een randdebiel geworden. Maar wel één die nog steeds allerlei 'adellijke' zaken begeert.
Niet dat de adel zo verheven was, verre van dat. Maar ze hebben ooit die status gekregen of verworven en het domme volk geloofde eeuwenlang dat dat goed was. Nu nog staat het grootste deel van het Nederlandse volk ja en amen te zeggen als het om het verwende koningshuis gaat. Deze mensen worden vereerd tot en met, hebben allerhande privileges, krijgen enorme uitkeringen van de staat zonder daar enige rekenschap over hoeven af te leggen. Nog steeds trappen mensen in het sprookje dat de adel beter is dan zijzelf. Maar dat doet niets af aan het verlangen der mensen om net te zijn als de adel. Ook in een mooie auto rijden, ook op wintersport, ook een gokje wagen in een casino. Noem maar op. Elk beetje luxe, waar de adel aan gewoon was, moet de burger ook hebben. Ik denk dat de burger daaraan af denkt te kunnen meten hoe gelukkig hij of zij is. Als je je luxe kan veroorloven, dan is het leven goed. Het kleine beetje geweten dat deze mensen nog hebben kopen ze af met een beetje geld voor een goed doel. De aflaat is niet middeleeuws, die is van deze tijd. Schamper doen over de aflaat en zelf aan Greenpeace geven is huichelachtig.
Men verwacht een mooie kerstboom, men krijgt een niet ruikende, genetisch gemodificeerde boom. Weliswaar geen enkele last meer van naalden, hars en ander overlast, maar ook geen herinneringen aan heerlijke kersttijd. Weet je waarom kerst zo mooi was - en ik spreek even tot de veertigers en vijftigers die zich dat nog kunnen herinneren: de geur! De geur van kerst, de geur van een denneboom, die blijft hangen in je geheugen en die alles zo veel mooier maakt. Een niet ruikende kerstboom is als een kerst in de tropen: doelloos.
En zo wordt alles minder diep van inhoud. Met de luxe komt de leegte. Het verlangen om adellijk te zijn brengt oppervlakkigheid met zich mee. Geen hoge verwachtingen meer. Geen boom die geurt meer. Alleen nog het oppervlakkige. De boom staat, ziet er mooi uit, maar mist zijn volle, rijke geur. De geur die kerst inhoud gaf.
In de 19e eeuw begon ook, door diezelfde bourgeoisie, de verderfelijke preutsheid, waar we nu nog last van hebben. De werken van groten uit de oudheid werden gekuist. Erotische passages werden geschrapt, in latijn weergegeven of gekuist. Volksverhalen werden de sprookjes van nu. De Disneyficatie van mythen, legenden en verhalen begon in die 19e eeuw en duurt nog immer voort.
De Victoriaanse preutsheid is legendarisch, maar op een bepaalde manier is het vandaag de dag erger dan ooit. In plaats van te leren hoe met seksualiteit om te gaan, zijn we een cultuur van verdringers geworden. Je moet zelf maar leren wat seks is, en we gooien je wat handleidingen toe, maar er zal en moet afstand tussen de geslachten zijn. Nog steeds bestaan er gescheiden kleedkamers en zowel jongens als meisjes krijgen tot ergens in de puberteit geen geslachtsdeel te zien. De Nationale Bibliotheek van Frankrijk verborg anderhalve eeuw zijn pornografische prenten uit de gehele wereld sinds 1840. De dildo's en pornografische afbeeldingen uit de prehistorie, uit het oude Griekenland, Egypte, Mesopotamië, uit de gehele wereld, zijn door archeologen en ontdekkingsreizigers voor ons verborgen gehouden en nog is het moeilijk ze te vinden, aangezien het grootste deel verstopt is in musea. Dildo's uit de oertijd werden gerangschikt onder 'ondefinieerbare voorwerpen' en daarmee was de kous af.
Borstvoeding in het openbaar wordt ook al onzedelijk geacht, terwijl het zo menselijk is als het maar zijn kan. Het ergste voorbeeld: de tepel die een bekend zangeres op de nationale tv liet zien in de VS. Daarvoor werden hoge straffen uitgedeeld. De waanzin ten top! En hier in Europa zijn we al net zo hypocriet. Televisie en andere media schotelen ons dagelijks porties blote vrouwen voor - heel soms een blote man - maar dit is allemaal bedoeld om mensen meer te laten consumeren. Kunstenaars trappen in ditzelfde aas, en produceren talloze seksuele (vaak taboe) afbeeldingen in de verwachting dat dit de burgerij zal wakker schudden uit hun preutse moraal. De schokafbeeldingen halen het nieuws en na het nieuws is er reclame. Meestal gemengd met wat schuldgevoel, zodat de verwachtingen uitkomen en men zich afkoopt, onderwijl zich lavend aan de Albert Heijn tiet, de BOL.com crap, de Wibra nonsens die niemand nodig heeft. Een stad van 10 miljoen mensen produceert in zijn duizenden fabrieken alleen maar rotzooi die op de Europese en andere Westerse markten gedumpt wordt voor de consumenten. Voornamelijk plastic speelgoed, dat bij het uitpakken al kapot gaat.
We vullen onze huizen met deze bagger. En de verwachtingen waren nog nooit zo hoog. Het is weer kerst, dus we doen er een schepje bovenop. Die bovenmaatse kabouter Sinterklaas kostte ons bijna honderd miljoen, Kerst en het verspilfeest Oud en Nieuw, doen het net zo goed. Zeker 200 miljoen wordt verschranst, verzopen en afgestoken.
De burgerij bestaat uit schapen, knechten en hoeren. De schapen doen alles zonder nadenken, de knechten doen alles zonder twijfel en de hoeren doen alles voor geld - of het nu mannen of vrouwen zijn.
De burgerij is tevreden. De miljoen armen in Nederland worden genegeerd. Dictator Rutte, die om de één of andere reden constant roept dat hij geen dictator is, doet ons land steeds dieper in het achterlijke moeras wegzinken, zodat we nu oprecht het afvoerputje van Europa geworden zijn. We geven grif aan buitenlandse doelen, waar het geld nooit aankomt, maar we hebben ons afgekocht en voelen ons goed.
Over tot de waan van de dag: moordende politieagenten die nooit gestraft worden, corrupte rechters wier kostje gekocht is (niemand kan ze verwijderen), politici die mogen liegen en bedriegen en daarvoor beloond worden.
De retoriek van links én rechts is dezelfde en is giftige hypocrisie. Het volslagen nutteloze koningshuis, een reliek van tweehonderd jaar her, mag bij machte van het volk doorregeren en verkwisten. Ambtenaren maken hier zelf de wet, de onwil om zich aan Europese, meer humanere wetgeving te houden is groot. Ondertussen doen de Hollanders wat ze altijd al deden: ze handelen her en der, maken immense winsten, en schudden met hun vingertje over al het ingebeelde kwaad in de wereld, onderwijl hun eigen vuiligheid negerend. De middelmaat heerst en ziet dat het goed is. De kuddegeest is met zichzelf ingenomen. Alle verwachtingen zijn uitgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten